(تصاویر) کار کمرشکن کودکان افغان در کوره‌های آجرپزی
تاریخ انتشار: ۳۱ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۷۰۳۰۷
به دلیل فروپاشی اقتصاد پس از تسلط طالبان بر افغانستان و قطع کمک‌های مالی بین المللی تعداد کودکان کار در افغانستان افزایش یافته است.
به گزارش فرارو، صندوق نجات کودکان تخمین می‌زند که نیمی از خانواده‌های افغانستان با از بین رفتن معیشت، کودکان را به انجام کار واداشته‌اند.
هیچ کجا واضح‌تر از کارخانه‌های آجرپزی در شاهراه شمال کابل نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بچه‌ها تمام مراحل آجرسازی را انجام می‌دهند. آنها قوطی‌های آب را حمل می‌کنند، قالب‌های آجری چوبی پر از گل را حمل می‌کنند تا آنها را در معرض آفتاب قرار دهند تا خشک شوند. فرغون‌های پر از آجر خشک‌شده را بار می‌کنند و برای پخت به کوره می‌برند، سپس آجر پخته را به مکان دیگری منتقل می‌کنند.
بچه‌ها با عزم و اراده‌ای کار می‌کنند که ناشی از دانستن چیز‌های دیگری جز نیاز خانواده‌شان است. وقتی در مورد اسباب بازی یا بازی از آنها سوال می‌شود، لبخند می‌زنند و شانه بالا می‌اندازند. فقط تعداد کمی به مدرسه رفته اند.
نبیلا، دختر ۱۲ ساله، از پنج یا شش سالگی در کارخانه‌های آجر کار می‌کند. مانند بسیاری دیگر از کارگران آجرپزی، خانواده او بخشی از سال را در کوره‌ای در نزدیکی کابل و بخشی دیگر را در کوره‌ای خارج از جلال آباد، نزدیک مرز پاکستان، کار می‌کند.
چند سال پیش، او مجبور شد کمی در جلال آباد به مدرسه برود. او دوست دارد به مدرسه برگردد، اما نمی‌تواند او با لبخندی آرام گفت که خانواده اش برای زنده ماندن به کار او نیاز دارند. دختر افغان گفت: ما نمی‌توانیم به چیز دیگری جز کار فکر کنیم.
محبت پسر ۹ ساله در حالی که بار زغال را حمل می‌کرد با حالتی دردناک لحظه‌ای ایستاد. او گفت: کمرم درد می‌کند.
از او پرسیده شد که چه آرزویی دارد، ابتدا پرسید: آرزو چیست؟ بعد وقتی توضیح داده شد، لحظه‌ای ساکت شد و فکر کرد. وی با بیان اینکه آرزو دارم به مدرسه بروم و غذای خوب بخورم، آرزو دارم خوب کار کنم تا خانه داشته باشیم.
چشم‌انداز اطراف کارخانه‌ها تاریک و بی‌ثمر است، از دودکش‌های کوره‌ها دود سیاه بیرون می‌زند. خانواده‌ها در خانه‌های گلی ویران در کنار کوره‌ها زندگی می‌کنند که هرکدام گوشه‌ای دارند که در آن آجر‌های خود را می‌سازند. برای بیشتر افراد، وعده غذایی روزانه نان خیس شده در چای است.
رحیم سه فرزند دارد که با او در یک کوره آجرپزی کار می‌کنند، از سنین ۵ تا ۱۲ سال. بچه‌ها به مدرسه می‌رفتند. رحیم می‌گوید که مدت‌ها در مقابل سر کار کردن آنها مقاومت کرده است. اما حتی قبل از به قدرت رسیدن طالبان، با ادامه جنگ و بدتر شدن اقتصاد، او گفت که چاره‌ای ندارد.
وی گفت: راه دیگری وجود ندارد. وقتی ما نان نداریم چطور درس بخوانند؟ زنده ماندن مهمتر است.
کارگران به ازای هر ۱۰۰۰ آجر که می‌سازند، معادل ۴ دلار دریافت می‌کنند. کارگران گفتند که یک بزرگسال که به تنهایی کار می‌کند نمی‌تواند این مقدار را در روز انجام دهد، اما اگر بچه‌ها کمک کنند، می‌توانند روزانه ۱۵۰۰ آجر بسازند.
به گفته صندوق نجات کودکان، درصد خانواده‌هایی که می‌گویند فرزندشان بیرون از خانه کار می‌کند از ۱۸ درصد به ۲۲ درصد از دسامبر تا ژوئن افزایش یافته است. این نشان می‌دهد که بیش از یک میلیون کودک در سراسر افغانستان کار می‌کنند.
در یکی از روز‌های اخیر در یکی از کوره‌ها، باران ملایمی شروع شد، و بچه‌ها در ابتدا شاد بودند و فکر می‌کردند که هوا با طراوت خواهد بود. سپس باد بلند شد. انفجاری از غبار به آنها برخورد کرد و صورتشان را پوشاند. هوا از گرد و غبار زرد شد. برخی از بچه‌ها نمی‌توانستند چشمان خود را باز کنند، اما به کار خود ادامه دادند. سپس باران شدیدی بارید، بچه‌ها خیس شده بودند. یکی از پسر‌ها که آب و گل از وی سرازیر شده بود، مثل بقیه گفت که نمی‌تواند بدون تمام کردن کارش پناه بگیرد.
او گفت: ما به آن عادت کرده ایم. سپس خطاب به پسر دیگری گفت: عجله کن، بیا تمامش کنیم.
منبع: فرارو
کلیدواژه: کودکان کار طالبان کوره آجرپزی افغانستان کار می کنند کوره ها بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۷۰۳۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تامین سوخت، مهمترین دغدغه مدیران واحد‌های صنعتی است
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز قزوین، رحمانی در نشست با فعالان حوزه اقتصادی و صنعتی افزود: شرکت نفت باید در تامین سوخت واحد‌های تولیدی سرعت بیشتری داشته باشد. معاون اقتصادی استاندار با بیان اینکه قطع برق کوره‌ها به فرآیند کار آسیب می‌زند گفت: با مطرح کردن موضوع تامین سوخت کوره ها، قطعی برق باید کاهش یابد. رحمانی با بیان اینکه تولید برق در ایران بیشتر از کشور‌های صنعتی است، اظهارداشت: علیرغم بالا بودن تولید انرژی در کشور یکی از دلایل ناترازی آن پایین بودن بهره وری انرژی است. ره انجام، معاون تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی قزوین هم گفت:برای برداشت گندم در خرداد ماه نیاز مبرم به آبیاری گندم در اردیبهشت ماه داریم.
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد